Ds. H. Brons, predikant te Moerkapelle, verdedigde donderdag 29 juni jl. zijn proefschrift over de prediking van de Nadere Reformator Abraham Hellenbroek (1658-1731). Dit deed hij aan de TUA te Apeldoorn.
Van jongs af aan was onze geliefde broeder ds. H. Brons vertrouwd met het catechisatieboekje van Hellenbroek. Ook zag hij zijn vader als ouderling in Kootwijkerbroek met ”De kruistriomf van Vorst Messias” de preekstoel beklimmen. Dat wekte onder meer zijn belangstelling en liefde voor Abraham Hellenbroek.
In 2011 werd de promovendus toegelaten tot het volgen van de lessen aan de Theologische School te Rotterdam. In die prille begintijd werd hem de vraag voorgelegd: wat is preken? Twee jaar later mocht hij de eerste stappen zetten om te gaan (s)preken in de gemeenten. Maar die vraag liet hem niet meer los: wat is preken nu eigenlijk?
De welwillende adviezen van prof. dr. A. Baars en de latere eerste promotor prof. dr. M.J. Kater brachten hem ertoe zich in die vraag verder wetenschappelijk te verdiepen. Mede onder de supervisie van prof. dr. A.C. Neele als tweede promotor, waren we donderdag 29 juni getuige van het eindresultaat van jaren gedegen wetenschappelijk onderzoek. De predikant van Moerkapelle mocht zijn proefschrift verdedigen, dat de titel draagt: ”Abraham Hellenbroek als prediker. Een homiletische analyse”. Zowel aan het begin als aan het einde van de promotieplechtigheid werd namens de senaat van de TUA, de Theologische Universiteit van Apeldoorn, heel passend een gebed uitgesproken tot ‘de alleenwijze God, opdat Zijn waarheid verbreid zou mogen worden en vruchtbaar mag zijn voor de kerk’.
In een vorige aflevering van De Saambinder is een korte samenvatting van het proefschrift gegeven. We hebben als redactie broeder Brons gevraagd in de komende tijd voor de Saambinderlezers een aantal artikelen te schrijven om ons te laten delen in de resultaten van zijn jarenlange studie. In ieder geval willen we hem ook op deze manier van harte feliciteren met de afronding van zijn studie. Het is een gave van de Heere om zo bezig te zijn met het tere van de Woordbediening. Terwijl we hem zijn dissertatie hoorden verdedigen, moesten we denken aan enkele kernwoorden uit het bekende vragenboekje: bedaard, gelovig en oprecht!
Verdediging
De verdediging van een wetenschappelijk proefschrift is geen kleinigheid. Wat binnen een beperkte tijd allemaal niet aan de orde wordt gesteld door de ‘zeergeleerde opponenten’! Slechts een selectie daarvan: of de onderzoeksmethode wel betrouwbaar is; waarom hij zo trinitarisch spreekt over de inhoud van de preken; wat de verhouding is tussen catechese en prediking; hoe het staat met het aanbod van genade; wat de verhouding is tussen wet en Evangelie; of Hellenbroek wel echt bevindelijk is; is hij niet te beschrijvend óver het geloof in plaats van getuigend vanuit het geloof; hoe de verhouding is tussen Woord en Geest; welke plaats heeft de Heidelbergse Catechismus c.q. de belijdenis in de preken. De promovendus zal er in zijn artikelenserie zelf verder op ingaan.
Wat had hij voor zichzelf van zijn onderzoek meegekregen? Hij noemde bij voorbeeld: de trouw aan het Woord; altijd de relatie met de levende God leggen; het sterk op het gebed gericht zijn; het onlosmakelijke van de uitleg van het Woord en de toepassing van het heil; de ernst en de actualiteit van het Woord. En: ‘Bevinding is geen stelsel, maar komt duidelijk op vanuit de Heilige Schrift’.
Godgeleerdheid
In zijn ‘eertijds’ heeft onze broeder Nederlands recht en bedrijfskunde gestudeerd. Nu mocht hij door Gods goede hand de titel ‘doctor in de Godgeleerdheid’ ontvangen. Hij begeerde openlijk de Heere alleen de eer te geven. In dit licht beluisterden we ook de ‘lofrede’: dat hij fijnzinnig in karakter en werk(en) is, met een goed gevoel voor details, fijnbesnaard in zijn spreken, fijngevoelig, bescheiden en tactvol. Zo hebben we hem tijdens de vier jaren aan de Boezemsingel en daarna ook leren kennen en waarderen. De Heere stelle hem tot een zegen in het midden van onze gemeenten, in de doordenking van de driehoeksverhouding: preek – hoorder – tekst. Zoals ook Hellenbroek dat rijk mocht doen.
ds. G.J. van Aalst, Nieuw-Beijerland