Op woensdag 10 januari hoopt ds. M. Karens, predikant te Werkendam, met emeritaat te gaan op de leeftijd van 71 jaar. Werkendam, de enige gemeente die hij in zijn loopbaan als predikant diende, wordt na ruim 23 jaar vacant.
Ds. Karens groeide op een in predikantsgezin. Zijn vader, de bekende ds. J. Karens, was predikant binnen de Gereformeerde Gemeenten van 1963 tot zijn overlijden in 2008. In 1963 werd Nieuwerkerk (Zld.) zijn eerste gemeente. Zijn zoon M. Karens was toen 17 jaar.
In zijn arbeidzame leven in de maatschappij was Karens drogist aan de Dorpsstraat in Zoetermeer. De klanten kwamen zelfs uit het nabij gelegen Benthuizen. Nadat hij de cursus CGO-E had doorlopen heeft hij enkele jaren parttime godsdienstles gegeven in het voorgezet onderwijs op de scholengemeenschap “De Driestar” te Gouda. Hij schreef hierover eens: ‘of de leerlingen veel hebben geleerd, weet ik niet. Maar ik heb hier veel van mogen leren in het omgaan met jongeren, waar ik later veel gemak van heb gehad’. Maar ook in de kerk kreeg hij een taak: in 1985 werd Karens tot diaken gekozen. Een periode die 4 jaar zou duren. Daarna werd hij ouderling (1989) voor de periode van slechts een jaar. Want in 1990 werd Karens toegelaten tot de opleiding voor predikant aan de Theologische School te Rotterdam.
In juni 1994 (een jaar waarin veel kandidaten predikant werden) werd Karens kandidaat gesteld, samen met de broeders W. Silfhout en A. Vermeij. De laatste twee werden predikant te resp. Zwijndrecht en Hendrik-Ido-Ambacht. Aan de andere zijde van de oceaan werd daar kand. A.T. Vergunst beroepbaar gesteld. En, naar later bleek, werd ook kand. E. Hakvoort beroepbaar gesteld binnen de Christelijk Gereformeerde Kerken, die in 2003 predikant zou worden binnen de Gereformeerde Gemeenten.
Uit de vele beroepen die kand. M. Karens ontving mocht hij dat van Werkendam aannemen. In het toen 74-jarig bestaan van de gemeente werd ds. Karens haar 7e predikant. Hij volgde ds. J. Mol op die de gemeente 2,5 jaar eerder had verlaten vanwege emeritaat. Op 21 september (1994) werd hij door zijn vader bevestigd met de woorden uit 2 Timotheüs 2: 1 waarin hij het gaat over “een Goddelijke vermaning of een tere aanspraak”. In de avonddienst deed de predikant intrede vanuit Efeze 6: 19. In die tekst wordt gesproken over de voorbede voor de verkondiging van het Woord. Die verkondiging is onmisbaar voor de dienaar van het Woord. Maar die verkondiging is ook vruchtbaar voor de hoorder van het Woord.
De predikant was nog maar nauwelijks 3 jaar aan Werkendam verbonden toen al direct vele beroepsbrieven bij de pastorie werden bezorgd. In de loop van de jaren zouden het er bijna 250 (247) worden. Maar geen van die uitgebrachte beroepen kon- ondanks zijn standpunt dat een dominee niet te lang in één gemeente moest blijven- door ds. Karens worden aangenomen. Zijn hele ambtelijke loopbaan als predikant zou in Werkendam, het dorp van de binnenvaartschippers, worden doorgebracht. In de periode dat hij in Werkendam predikant was maakte de gemeente een behoorlijke groei door. Van ruim 1200 naar bijna 1800 anno 2017.
In het kerkelijke leven kreeg ds. Karens verschillende taken. Hij was als docent (voor de vakken Bijbelkunde en Dogmatiek) vele jaren betrokken bij de C.G.O. in Gouda. Later kwam hij in het bestuur en was lange tijd secretaris. Vanaf 1994 is hij één van de drie dovenpastors van Dovenzorg. In 2003 werd hij door de GS benoemd tot lid van het curatorium van de Theologische School te Rotterdam. Na het vertrek van ds. J. W. Verweij werd hij secretaris. Aan het Deputaatschap tot behartiging van de belangen van de Saambinder mag hij als voorzitter al lange tijd leiding geven. Ter gelegenheid van deze en andere feiten werd ds. Karens op 26 april 2017 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Na zijn emeritaat hoopt de predikant zich in het Zeeuwse Middelburg te vestigen.
In de laatste kerkbode van Werkendam schreef de predikant zijn laatste woorden aan de gemeente: en nu, afscheid op dinsdag 9 januari 2018: door de Heere rijk geholpen. Week na week in zwakheid veel kracht ontvangen om het Woord van vrije genade te preken. Er is een tere band gelegd met een gemeente, die mijn eerste en enige liefde is. Er kwamen beroepsbrieven, maar: de HEERE der heirscharen heeft het in Zijn raad besloten wie zal het dan breken ? Ook over ambtelijk werk en voor ambtelijke schuld is het bloed van het Lam noodzakelijk. O, God wees mij, dominee genadig!
De bekende John Newton legde in een brief een bekentenis af, die mij erg aansprak: Mijn hart is bedrieglijk en verkeerd. Mijn bediening is arm en bevlekt. Mijn zonden zijn zeer veel en zeer verergerd, zodat ik de laatste ben om veel kritiek op anderen te hebben. En toch kan ik het niet helpen dat ik waarneem dat de belijdenis van velen koud is, waar die warm moest zijn. En men warm of heet is in bitterheid en vijandschap. Moge de Heere ons helpen.
Emeritus. Dat wil letterlijk zeggen: uitgediend! Een uitgediende Romeinse soldaat droeg die naam. We hopen als een uitgediende strijder nog een poosje het Evangelie te mogen verkondigen vooral in het Zeeuwse land. En we zien vandaar uit naar de vruchten (meerdere!) van het onder u en jullie gestrooide zaad. ‘En een ander deel viel in de goede aarde en gaf vrucht, het een honderd-, het ander zestig- en het ander dertigvoud ‘ (Mattheüs 13: 9).
Opdat Zijn Naam – de Vader, de Zoon en de Heilige Geest- eeuwig eer zal ontvangen!