Ds. M. Mondria, emerituspredikant van de gemeente Waardenburg, is vanmiddag op 78-jarige leeftijd overleden. De predikant, die jarenlang deze gemeente diende, is daar na zijn emeritaat blijven wonen.
Ds. Mondria werd op 6 oktober 1942 in Apeldoorn geboren in een christelijk gereformeerd gezin. Al jong liep hij met de roeping om predikant te worden. Toen hij 22 jaar oud was, werd hij toegelaten tot de studie voor predikant aan de Theologische School van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Apeldoorn. In een interview vertelde hij daarover: "ik heb slechts het eerste jaar in vooropleiding afgemaakt. In dat jaar raakte ik er steeds minder van overtuigd dat ik daar op mijn plaats was. Ik had altijd gemakkelijk kunnen leren, maar het leek wel alsof alles vastliep. Het ging niet. Ik kreeg het advies om ermee te stoppen.” In 1966 werd Ds. Mondria lid van de Gereformeerde Gemeenten, waar hij in 1969 werd toegelaten tot de studie aan de Theologische School..
Uit de vele beroepen die kandidaat Mondria ontving mocht dat van Waardenburg worden aangenomen. Op 27 september hij in deze gemeente bevestigd door ds. A. Vergunst met de woorden uit Jesaja 52 : 7: "Hoe lieflijk zijn op de bergen de voeten desgenen, die het goede boodschapt, die de vrede doet horen; desgenen, die goede boodschap brengt van het goede, die heil doet horen; desgenen, die tot Sion zegt: Uw God is Koning!". In de intrededienst sprak hij over Jesaja 40:1. Het thema voor de preek was ”’s Heeren roeping van Zijn knechten tot de prediking van de blijde boodschap der verlossing”.
Ds. Mondria is als predikant verbonden gebleven aan de gemeente Waardenburg. Op 1 april 2016, na 42,5 jaar, ging hij met emeritaat. Hij heeft daarna nog ongeveer een jaar gepreekt. Toen ging het niet meer. Zijn afscheidswoord in De Saambinder aan alle gemeenten luidde:
Wie kan Gods wijs beleid doorgronden. Zijn wegen zijn hoger dan onze wegen en Zijn gedachten hoger dan onze gedachten. De omstandigheden hebben mij doen besluiten om vanaf heden geen preekbeurten meer te vervullen. De Allerhoogste heeft ons niet nodig, maar wij kunnen niet buiten Hem, in leven en in sterven. Om ook in moedeloosheid gewillig gemaakt te worden, om te zwijgen en stil te zijn. Zoveel jaren heeft de Heere ons gedragen en verdragen, maar van onze kant is er niets anders dan schuld. Mocht het beleefd worden: “De Heere is goed en recht” (Ps. 25:8a). Het is mij een behoefte de gemeente van Waardenburg en alle andere gemeenten van ons kerkverband en ook daarbuiten te bedanken, dat zij mij al die jaren hebben verdragen. Het grootste zou zijn als er nog vruchten zijn die de eeuwigheid verduren. Aan jong en oud schenke de Heere: “Dit leert mijn ziel U achteraan te kleven” Hij gedenke u allen en ons tesamen in Zijn gunst, ook als wij niet meer voor kunnen gaan.
Voor hem mag nu gelden wat we lezen in Mattheüs 25: "Wel, gij goede en getrouwe dienstknecht! over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal ik u zetten; ga in, in de vreugde uws Heeren."