Zondag 11 maart is in het Groene Hart Ziekenhuis te Gouda, sinds 2003 de weduwe van mijn broer Frans, overleden.
Toen mijn broer Frans als 21 jarige jongeman door Gods Geest werd bewogen om mij te volgen en de kerkdiensten van de Gereformeerde Gemeente te Goes te bezoeken, ontstonden er problemen tussen hem en zijn toenmalige verloofde. Deze verloving werd uiteindelijk verbroken. In zijn contacten met ds. A. F. Honkoop wees deze hem toen op de kleindochters van de bekende ouderling Fierloos van Nisse. Zo heeft Frans Corrie ontmoet. Er ontstond een hartelijke band van liefde tussen hen.
Door haar huwelijk met Frans werd ze al spoedig vrouw van een predikant en kwam ze in een pastorie te wonen. Een grote verandering. De Heere gaf hen een talrijk gezin. Haar leven stond in het teken van de zorg voor dit gezin en haar man, en het werk in de gemeente. Zo stond ze aan de zijde van haar man in de gemeente van Benthuizen (1964), ’s-Gravenhage-Zuid (1969) en Rotterdan-Zuidwijk (1985). Na het emeritaat (1994) vestigden zij zich in Nieuwerkerk a/d IJssel waar zij tot haar overlijden woonde.
Corrie voelde zich jaren een buitenstaander, wat het heil van Christus betreft. Maar de Heere heeft haar in haar smartelijk gemis getroost en tot de kennis van Christus gebracht. Toen begon de stille Corrie te spreken. We mogen dan ook van harte geloven dat zij nu voor altijd met de Heere is. De kinderen en kleinkinderen hebben al op vrij jonge leeftijd hun vader en opa verloren. Hun moeder en oma was daarna het ouderlijk thuis. Wat zullen zij haar missen!Maar de Heere is gebleven. Ik hoop dat de gebeden van hun moeder voor hun zielenwelzijn in hun leven verhoord zullen worden.
Na de rouwdienst op 17 maart in de Sionkerk te Rotterdam-Alexanderpolder, vind de begrafenis plaats op begraafplaats Essehof, in Nieuwerkerk a/d IJssel.
Kapelle, ds. C. Harinck
Dit artikel zal ook worden gepubliceerd in De Saambinder.